تبیین رابطه جهاد و تروریسم در اسلام سیاسی (از منظر امامیه و تکفیری‌ها)

مسئله «جهاد» به‌عنوان مبارزه در راه دین، در اسلام، یکی از مقدس‌ترین عبادات دینی و واجبات شرعی است اما ازسویی در مذاهب مختلف اسلامی، تفاسیری گوناگون از آن ارائه‌شده و ازسوی‌دیگر از طرف دشمنان اسلام به حربه‌ای ضد اسلام تبدیل‌شده‌است. امروزه در جهان اسلام و در قالب اسلام سیاسی، دو نگرش اصلی وجوددارند که هردو در عین تأکید بر جهاد دینی، دو برداشت متفاوت از آن دارند: «امامیه و تکفیری‌ها»؛ برهمین‌مبنا، هدف ما در این نوشتار، شناخت دیدگاه امامیه و سلفی­ها درخصوص نوع نگاه به جهاد است و مسئله ما، ارتباط میان جهاد با تروریسم از منظر امامیه و تکفیری‌هاست و پرسش اصلی، این است که «در دو نگرش اصلی اسلام سیاسی یعنی امامیه و تکفیری- سلفی، این رابطه چگونه قابل‌ترسیم است؟» در پاسخ به این پرسش، نتایج تحقیق که با رویکرد توصیفی- تحلیلی و روش مقایسه­ای و شیوه گردآوری کتابخانه‌ای به‌دست‌آمده، بیانگر این است که برمبنای نگرش امامیه، جهاد اسلامی یک «اقدام دفاعی» برای احقاق حق، دفع ستم و رفع فتنه است و با اقدام‌های تروریستی و خشونت­گرایانه مورد باور تکفیری­ها که با عنوان جهاد و به‌مثابه وسیله‌ای برای گسترش دین صورت‌می­گیرد، تضاددارد؛ همچنین، امامیه، جهاد را ابزاری می‌داند درراستای ایجاد صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز و تحقق عدالت و رفع فتنه از جهان و تأکیدمی‌کند که ماهیت جهاد، دفاعی است و نمی‌توان همانند تکفیری‌ها با اعمال تروریستی، به دعوت و جهاد در راه دین اقدام‌کرد.